Xiaohan é a narradora desta novela, unha nova xornalista de orixes campesiñas da rexión sureña de Hunan que rememora a historia da súa familia. Faio con certa distancia irónica e cunha boa dose de humor negro, a pesar de que (ou talvez porque) moitos dos sucesos que narra son realmente dramáticos. Entramos na súa familia a través do retrato dos máis próximos: un avó ludópata que lle ensina caligrafía, un pai despótico e maltratador, unha nai sumisa pero que a apoia nos seus estudos, un irmán expresidiario, outro irmán intelectual que se involucra nos sucesos de Tiananmén, unha irmá que pasa dos malos tratos paternos ao marital. Este núcleo familiar vai crecendo ao longo da novela a base de ligazóns matrimoniais, aventuras amorosas, amizades e descendencia, o que permite á narradora mostrarnos, a través de historias entrelazadas das distintas xeracións, a cara íntima da China dos últimos sesenta anos.