000			01520nam a2200193 i 4500
997	0	0	_e2
007			ta
008			210323s2021 sp er 000 f glg d
017			_aVG 98-2021
020			_a9788491515975
080			_a821.134.4-31"20"*S
100	1		_aAleixandre, Marilar _d(1947-) _eaut _931792
245	1	3	_aAs malas mulleres _c/ Marilar Aleixandre
250			_a1ª ed., 1ª imp.
260			_aVigo _b: Galaxia _c, 2021
300			_a246 p. _c; 21 cm
490	1		_a(Literaria _v; 424)
520	3		_aA través das páxinas de As malas mulleres, asistimos a unha dura e apaixonante viaxe polo tramo final do século XIX, nunha historia a varias voces, a de Sisca, de 15 anos, presa por non seren as mulleres donas do seu corpo; as de mulleres como Concepción Arenal, visitadora de prisións; e Juana de Vega, cruciais para entendermos a nosa historia e as do “mudo coro das malas mulleres”, que entoa prantos sobre encontros cos predadores sexuais. A novela está escrita contra a desmemoria, para recuperar a memoria das excluídas, reclusas no cárcere da Galera, da Coruña, en 1863. Unha atención ás excluídas onde Arenal e Juana de Vega, traballando a prol da dignificación das persoas, foron pioneiras. Asemade é un canto ao papel dos libros e a lectura en mellorar a vida das persoas, en dar esperanza ás desesperadas. Como é habitual na obra de Marilar Aleixandre, a novela vai enmarcada nun ton poético e, sobre todo, nunha trama ben armada e chea de rexistros literariamente moi potentes.